اطلاعيه اصلاح‌طلبان عدالت‌خواه: جنبش سبز مردم ايران باشکوه‌تر از هميشه در ۲۲ بهمن

۲۲ بهمن ۱۳۵۷ يادآور به ثمر نشستن مبارزات طولانی مردم ايران عليه استبداد است، مبارزاتی که طی بيش از يکصد سال گذشته با فراز و فرودها و به اشکال مختلف بروز و ظهور يافته است.
در بهمن‌ماه ۱۳۵۷ تمام اقشار و گروههای مختلف مردم با اتحاد عمل خود و با شعار وحدت بخش مرگ بر استبداد (شاه) به پيروزی بزرگی دست پيدا کردند و با عزم و اراده‌ای استوار، مصمم به ساختن ايرانی آزاد و آّباد شدند.
به رغم چنين عزم و اراده‌ای ملی، بررسی سير رويدادهای بعدی گويای آن است که تحت تاثير عملکرد برخی از نيروهای سياسی شرکت‌کننده در انقلاب و همچنين توطئه‌های عوامل بيرونی و جنگ خانمانسوز هشت ساله، زمينه انحراف از هدفهای انقلاب به تدريج فراهم شد. بدون ترديد نگاه و رويکرد انحصارطلبانه حاکميت جمهوری اسلامی، دخالتهای پيدا و نهان عوامل و عناصر رژيم سابق، اشغال سفارت امريکا توسط گروهی از دانشجويان، تهاجم نظامی رژيم بعثی عراق به خاک کشور، بيشترين نقش را در بروز و تداوم انحراف از اهداف انقلاب داشته‌اند.

اين نوشتار بر آن نيست که به کالبد شکافی انحراف از هدفهای انقلاب بهمن ۵۷ بپردازد بلکه منظور گوشزد کردن نکاتی است که ميتواند راهگشای جنبش آزاديخوانه و ترقی‌خواهانه مردم در شرايط کنونی کشور باشد.
با گذشت دو دهه از پيروزی انقلاب و به دنبال خاتمه جنگ، و به ظاهر يکدست شدن حاکميت جمهوری اسلامی که با حذف و سرکوب جريانهای سياسی ليبرال و چپ (مذهبی و غيرمذهبی) ميسر شده‌بود، توده‌های ميليونی مردم مجددا امکان طرح مطالبات سرکوب شده خود يعنی آزادی و دموکراسی و عدالت اجتماعی را مطرح و با شرکت وسيع در انتخابات دوم خرداد ۱۳۷۶ و خلق حماسه‌ای بزرگ و انتخاب آقای محمد خاتمی به رياست جمهوری، اراده و عزم استوار خود را برای تحقق هدفهای مورد نظر انقلاب بهمن ۱۳۵۷، از طريق صندوقهای رای اعلام داشتند.
انتظار ميرفت با مطرح شدن مطالبات مردم از طريق صندوق‌های رای به شيوه مسالمت‌آميز، عناصر و جريانهای قدرتمند واپس‌گرای درون حاکميت به خواسته‌های مردم تن داده و تسليم اراده آنان شوند، اما متاسفانه از همان روزهای آغازين پيروزی آقای خاتمی، کارشکنی اين عناصر و جريانها آغاز شد و با توسل به رذيلانه‌ترين و خشن‌ترين اشکال به مقابله با مطالبات مردم و رئيس جمهور منتخب آنان برخواستند. نيروهای واپس‌گرا و ضد مردمی درون حاکميت که توانسته‌بودند به تدريج اهرمهای قدرت نظامی، امنيتی و اقتصادی کشور را در اختيار بگيرند، خود را برای تصرف همه اهرمهای قدرت سياسی آماده کردند. آنان با توسل به انواع تخلف و تقلب‌های انتخاباتی، کانديدای مورد نظر خود و مورد تاييد رهبری يعنی آقای احمدی‌نژاد را برای دوره نهم انتخابات رياست جمهوری از صندوقهای رای بيرون آوردند و با دهن کجی به خواستها و مطالبات توده‌های ميليونی مردم، به صورت آشکار در مقابل مردم قرار گرفتند.
عملکرد چهارساله دولت نهم رياست جمهوری آقای احمدی‌نژاد در حوزه‌های مختلف، باعث شد تا بخشی از مردم را که تحت تاثير عوام‌فريبی‌های او قرار گرفته و در انتخابات دوره نهم رياست جمهوری به او رای داده بودند، از او رويگردان شوند. سياست‌های ضدمردمی و عوامفريبانه ايشان در چهارسال رياست جمهوری موجب شد تا در ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ بار ديگر مردم با هدف پايان دادن به اقدامات مخرب وی در عرصه‌های سياسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی ... دست‌يابی به آزادی، دموکراسی و استقرار حاکميت ملی به پای صندوقهای رای رفته و به کانديدای مورد نظر خود آقای مهندس مير حسين موسوی رای دهند. نيروهای ارتجاعی و واپس‌گرا که از حضور ميليونی مردم در پای صندوقهای رای و ميزان استقبال مردم از موسوی شگفت‌زده شده بودند، با توسل به تقلبی آشکار، مجددا آقای احمدی‌نژاد را به رياست جمهوری منصوب نمودند. اين حرکت شبه کودتايی نيروهای واپس‌گرا که با دستور مستقيم آيت‌اله خامنه‌ای و اقدام فرماندهان سپاه پاسداران و بسيج صورت گرفت، اعتراضات مردمی را در پی داشت که رای‌شان ربوده شده بود. واکنش مردم به اقدامات متقلبانه کودتاچيان، برگزاری تظاهرات اعتراض‌آميز ميليونی در تهران و ساير شهرهای بزرگ از روز پايان رای‌گيری تاکنون و عدم پذيرش احمدی‌نژاد به عنوان رئيس جمهور بوده‌است.
اعتراضات مسالمت‌آميز جنبش سبز مردم ايران که در روز ۲۵ خرداد به گلوله بسته شد، در ۳۰ خرداد و بعد از سخنرانی آيت‌اله خامنه‌ای در نماز جمعه ۲۹ خرداد توسط نيروهای سپاه و بسيج و لباس شخصی‌های فدايی رهبر به وحشيانه‌ترين شکل به خاک و خون کشيده شد و در ادامه، سرکوب جنبش و دستگيری اعضاء برجسته ستادهای انتخاباتی آقايان موسوی و کروبی و همچنين مردمی را که در تظاهرات شرکت کرده بودند در پی داشت.
اين روند اعتراضی که از روز بعد انتخابات آغاز شده همچنان به صورت مسالمت‌آميز در اعتراض به کشتار، تجاوز و دستگيری توسط نيروهای امنيتی و سپاه و طرح مطالبات جنبش سبز ادامه دارد و در مقابل همه قرائن و شواهد حاکی از آن است که امروز مردم برای تحقق آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی با توسل به شيوه‌های مبارزه مسالمت آميز و با اتحاد عمل خود، مصمم‌اند و عزم آن دارند تا با شکست کودتاگران زمينه استقرار حاکميت ملی را فراهم ‌آورند.
اينک در آستانه سی و يکمين سالگرد انقلاب شکوهمند بهمن ۱۳۵۷ ، ضمن گراميداشت ياد و خاطره جانباختگان آن روزها و همه آنان که طی اين سالها تاکنون بر سر پيمان خود با مردم و برای آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی جان خود را فدا کردند و شکنجه و آزار و اذيت را به جان خريدند، از همه اقشار و طبقات مردم، از کارمندان، دانشجويان، دانش‌آموزان، فرهنگيان و دانشگاهيان، هنرمندان، کارگران، کشاورزان، کسبه و بازاريان می‌خواهيم تا با شرکت در راهپيمايی مستقل جنبش سبز ايران، در روز ۲۲ بهمن با حضور ميليونی خود کودتاگران را بيش از پيش در رسيدن به اهداف شوم‌شان نااميد کرده و گامی بلندتر از گذشته برای رسيدن به استقرار حاکميت ملی برداريم.

اصلاح‌طلبان عدالت‌خواه
۱۸ بهمن ۱۳۸۸