محاکمه هفت بهائی، سندی از سرکوب خشن مذهبی، راه کارگر

اعلاميه هيئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر)

دادگاه "گروه ياران ايران" که فعاليت‌های اداری جامعهٔ بهائی را در غياب محفل روحانی ملی آنها بر عهده داشتند در روز سه شنبه ۲۲ دی ماه ۱۳۸۸ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب آغاز شد. اين شعبه دادگاه پيش از اين رکسانا صابری را به اتهام جاسوسی به هشت سال زندان محکوم کرده بود، و پس استفاده تبليغاتی او را آزاد کرد و به او اجازه خروج از ايران داد. دادرس اين شعبه که جانشين بازپرس هست، از منتسبان به دستگاه های امنيتی کشور است. اعضای "گروه ياران" متشکل از فريبا کمال‌آبادی طائفی، جمال‌الدين خانجانی، عفيف نعيمی، سعيد رضايی، بهروز توکلی، وحيد تيزفهم و مهوش ثابت از ارديبهشت ماه ۱۳۸۷ در بازداشت به سر می برند.

دادگاه هفت بهائی در شرايطی برگزار می شود که وکلای مدافع شان تاکنون نتوانسته اند به پرونده ی آن ها دسترسی داشته باشند. اما ايسنا اتهامات آن ها را "جاسوسی برای بيگانگان"، "تبليغ عليه دولت" ، " همکاری با اسرائيل"؛ "مشارکت در جمع آوری و اسناد طبقه بندی شده و ارائه آن به بيگانگان با هدف بر هم زدن امنيت کشور" و "افساد فی الارض" اعلام کرده اند. سايت "تابناک" از آن ها به عنوان " هفت تروريست بهائی که متهم به اقدامات تروريستی از جمله هدايت و رهبری بمب گذاری در حسينيه رهپويان شيراز و جاسوسی برای رژيم اشغالگر اسرائيل" نام برده و آورده است که " افراد دستگير شده هيچگاه ارتباطشان را با رژيم اشغالگر اسرائيل انکار نکرده و حتی مقر اصلی شان در حيفاست".
دادگاهی با اين کيفرخواست و با اين سابقه و با گماردن يک مقام امنيتی بعنوان دادرس و عدم دسترسی وکلا به پرونده ی موکلين خود، نمی تواند جز يک دادگاه فرمايشی با اهداف کاملأ سياسی و امنيتی باشد. اتهامات وارده به هفت بهائی زندانی به گونه ای تنظيم شده است که می تواند به صدور احکام اعدام در مورد آنها بيانجامد. اين امر در شرايطی که رژيم اسلامی از ترس مرگ به زور عريان روی آورده است، می تواند به قيمت جان اين زندانيان سياسی تمام شود.
نا گفته روشن است که تمامی اتهامات نسبت داده شده به "گروه ياران"، اتهاماتی من درآوردی و ساخته و پرداخته ی دستگاه های امنيتی رژيم است. تنها جرم اين بهائيان، داشتن اعتقادات مذهبی ديگری است. جامعه ی بهائيت ايران، در ۱۵۰ سال پيدايش اين مذهب، همواره مورد بدترين نوع اذيت و آزار شيعيان متعصب بوده است. چه در دوران قاجاريه که بدن های شمع آجين شده ی بهائيان و بابيان را بر سر کوی و برزن می بردند و قطعه قطعه می کردند و چه در زمان جمهوری اسلامی که آنقدر از معتقدين اين مذهب را اعدام کردند که به حق می توان آن را مذهب شهدا ناميد. کينه و نفرت عليه بهائيان، اگر در تمامی دوره های حکومت اسلامی به خشن ترين شکلی با سرکوب جامعه بهائيت و بهائيان همراه بوده است، اکنون که قدرت در دست های هواداران مصباح يزدی و دارودسته ی انجمن حجتيه است، شکل بيرحمانه تری بخود گرفته است.
سازمان ما سرکوب جامعه بهائيت و بهائيان کشور به بهانه های واهی را بشدت محکوم کرده و آن را شکل خشنی از سرکوب دگرانديشان و معتقدين به ديگر مذاهب می داند. سياست سرکوبگرانه ای که تنها به بهائيان محدود نبوده، بلکه دامن دارويش و جامعه ی اهل سنت را نيز گرفته است. آزادی اعتقاد به مذهب و يا لامذهبی، يکی از اصول اوليه ی دمکراسی است.
سازمان ما تلاش های دادگاه های انقلاب اسلامی برای فرونشاندن نفرت و کينه بيشرمانه شان از طريق صدور احکام زندان يا اعدام برای بهائيان دستگير شده و ديگر زندانيان سياسی را بشدت محکوم کرده و از همه آزاديخواهان و برابری طلبان و بنياد ها و سازمان های مدافع حقوق بشر می خواهد با تمام نيرو به اين سياست سرکوبگرانه و بيرحمانه اعتراض کنند.

سرنگون باد رژيم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی زنده باد سوسياليسم

هيئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر)
۲۴ دی ماه ۱۳۸۸ـ ۱۴ ژانويه ۲۰۱۰
http://www.rahekargar.net/