به جای تبليغات مشکلات جوانان را حل کنيد، پژمان موسوی، مردمسالاری

شايد شهروندان تهرانی اين روزها با بنرها و بيلبردهای بزرگی در سطح شهر مواجه شده باشند که با خطی زيبا و درشت روی آن نوشته شده است: « آينده اينجاست، کنار شما…» در نگاه اول به نظر می رسد فلان شرکت برای بيزينس و جذب مشتری اقدام به يک چنين تبليغات وسيعی کرده است ولی بعد که روی آن متمرکز می شويم مشاهده می کنيم که در گوشه آن با فونتی به مراتب ريزتر نوشته شده است که «سازمان ملی جوانان» … سازمان ملی جوانان بی شک يکی از پرحاشيه ترين سازمان های دولتی از ابتدای تاسيس خود تا به امروز بوده است.

سازمانی که به دليل ابهام در وظايف عملکردی اش، همواره مورد انتقاد طيف وسيعی از نخبگان و فعالان اجتماعی و مدنی بوده است و اينان کوشيده اند تا با نقدهای اصولی، در اصل وجود اين سازمان و وظايف دائمی آن تشکيک هايی را وارد نمايند. اين مشکلات البته با روی کارآمدن دولت محمود احمدی نژاد بيشتر هم شد و مديران اين سازمان با ارائه برخی طرح های غير حرفه ای،در جهت کاهش شان سازمانی خود گام برداشتند.

روزها گذشت و محمود احمدی نژاد در دولت دوم خود فردی را به رياست اين سازمان عريض و طويل برگزيد که بسيار پر حاشيه تر از سازمانی بود که خود به رياستش برگزيده شده بود. مهرداد بذرپاش که پيش از اين مديريت عاملی گروه خودروسازی سايپا را بر عهده داشت، فردی بود که بسياری از صاحبنظران انتصاب وی به سمت جديد را مورد انتقاد قرار داده و آن را نشانی بر وجود مشکل، در سطوح مديريتی کشور دانسته بودند. امروز هم با گذشت بيش از ۴ ماه از انتصاب وی به رياست سازمان ملی جوانان، افکار عمومی نه تنها شاهد نوعی حرکتی جدی از سوی مديران اين سازمان نبوده است، که شاهد نوعی رکود اين سازمان در جهت گام برداشتن به سوی کاستن از مشکلات و معضلات قشر عظيم جوان کشور هم بوده است.

در اين حول و حوش است که مردم با بيلبوردهای بزرگی در جای جای پايتخت روبه رو می شوند که بزرگ روی آن نوشته شده است «آينده اينجاست، کنار شما…» به واقع آيا با صرف يک چنين هزينه های سنگينی اين سازمان می تواند در جهت وظايف ذاتی اش گام بردارد؟ آيا وظيفه اين سازمان يک چنين تبليغات وسيعی است که به نظر نمی رسد کوچکترين پيام اخلاقی را هم به مخاطب منتقل کند؟ آيا افکار عمومی با مشاهده اين تبليغات گمان نمی برد که سازمان هم خواسته است به نوعی خودی نشان داده و تنها نامش را بر سر زبان ها بيندازد تا بعدها توجيهی برای وظايف عملکردی اش داشته باشد؟ واقعيت اينجاست که جوانان اين مرز و بوم اين روزها با مشکلات و معضلات فراوانی در حوزه های مختلف دست و پنجه نرم می کنند که جا دارد مديران کنونی سازمانی که نام «جوان» را به يدک می کشد، تمامی انرژی خود را صرف کاستن از مشکلات آنان نمايند و اين گونه نباشد که عده ای در يکی از بهترين خيابان های تهران در ساختمانی شيک و مدرن بنشينند و تنها به نصب بيلبورد و انجام مصاحبه و تبليغات بپردازند.